1_فلسفه ی قیام عاشورا

امام حسین(ع)فرمودند:

خداوندا!

تو آگاهی که آن چه (از جنبش و نهضت بر ضد مفاسد و منکرات)

 به دست ما صورت گرفت نه در طمع پادشاهی و جاه بود،

نه در طلب ثروت و مال.

ما خواستیم تا نشانه های راه دینت را ارائه دهیم؛(مفاسد را)

در شهر های تو اصلاح کنیم؛

 باشد که بندگان مظلوم تو روی آسایش و امنیت ببینند

و آسوده خاطر به طاعت تو برخیزند،

ما می خواهیم فرائض اسلام و سنن(پیغمبر(ص))و احکام تو را اجرا کنیم.

2_مفاخره ی امام حسین(ع) در روز عاشورا:

من فرزند علی (ع)،آن مرد عالم صالح هستم از آل هاشم

 و در مقام مفاخره،این افتخار برای من بس است.

وجدٌ من رسول خدا(ص)،گرامی ترین افراد است

و ما چراغ های خداوندیم که در میان خلق می درخشیم.

فاطمه(س)،مادر من دختر احمد(رسول خدا(ص))و عموی من جعفر است

 که به ذوالجناحین(صاحب دو بال)معروف است.

درباره ی ما کتاب خدا به حقیقت نازل شده است

 و هدایت و وحی در خانه ی ما بخوبی یاد می شود.

و ماییم امانان خداوند برای همه ی مردم

 و این مطلب را پنهان و آشکارا در بین مردم بازگو می کنیم.

ماییم اختیار داران حوض کوثر

 که دوستان خود را سیراب می کنیم با جام رسول خدا(ص)،

این مطلب جای انکار نیست.

شیعیان ما در بین مردم گرامی ترین پیروان هستند

 و دشمنان ما روز قیامت زیان خواهند دید.

«تحف العقول،الحرانی /دمع السٌجوم،شعرانی»